حال که اسرائیل دیگر یکه تاز عرصه جنگ سخت نیست و نمی تواند با خیال آسوده به کشتار و کشورگشائی بپردازد، روی می آورد به جنگ نرم، و آن دایه های مهربان! در این عرصه نیز دست پرورده خود را تنها نمی گذارند.
حال که اسرائیل دیگر یکه تاز عرصه جنگ سخت نیست و نمی تواند با خیال آسوده به کشتار و کشورگشائی بپردازد، روی می آورد به جنگ نرم، و آن دایه های مهربان! در این عرصه نیز دست پرورده خود را تنها نمی گذارند.
در کشور آمریکا متجاوز از 2700 اتاق فکر وجود دارد. نقش این اتاقهای فکر این است که مسائل مهم مرتبط با سیاستهای داخلی و خارجی را مورد مطالعه و بررسی قرار داده و ضمن ارائه جمع بندی در مورد موضوعی خاص، به ارائه راهکارها و راهنماییهای عملیاتی میپردازند.
جامعه مبتنی بر خانواده اسلامی قدرت بیبدیلی در عمارت تمدن بشری داشته تا حدی که قادر است فرایند جهانی شدن را از سقوط به اسفلِ سافلین به سمت صعود به مدینه فاضله مهدوی رهنمون گرداند.
در اخبار از دستگیری رمالان صحبت میشود و کارشناسان رسانهای پیرامون بیمبنا بودن مسأله خرافات صحبت میکنند ولی در مدت زمانی بعد به آسانی این سخنان نقض و سریالی با عنوان «خانه شماره 13» ساخته میشود و به صورت ضمنی به یکی نحوست خرافی پرداخته میشود.
یکی از شیوه هایی که در جنگ نرم به کار می رود، مشابه و همانندسازی و ایجاد متشابهات است تا با جایگزین سازی چیز تقلبی به جای اصیل، مردم را بدان سرگرم کنند و در یک بازی زرگری، حق و باطل را در هم آمیزند و مقاصد زشت و بد خویش را تحقق بخشند.
امور ماورایی، طیف گسترده ای از باورها، گرایش ها و آیین ها را دربرمی گیرد، که با این تعریف، سازمان های جدیدی که به ترویج ادیان کهن در کشور ما می پردازند نیز جنبش نوپدید دینی به شمار می آیند و لزومی ندارد که حتما غیر از اسلام باشند؛ یعنی اشخاص سازمان ها و یا گروه هایی که قرائتی از اسلام را ارائه می دهند، که نسبت به اصول روشن دین تردید برانگیز و یا متعارض است، جنبش نوپدید معنوی یا دینی به شمار می آیند.
با بررسی تحولات نظام جهانی در 2 دهه اخیر و خصوصا با عنایت به وقایع درسآموز پس از یازدهم سپتامبر، میتوان گفت ایالات متحدهی آمریكا نخواهد توانست رؤیای نشستن بر اریكه هژمونی و در دست گرفتن رهبری دیگر بازیگران را از طریق بعد نظامیِ قدرت سخت محقق سازد. به همین خاطر است كه شاهد هستیم طی سالهای اخیر مقامات آمریكایی در تعاملات خود با دیگر كشورها توجه بیشتری به "دیپلماسی عمومی" نشان میدهند